پیچ و مهره ها می توانند اندازه ها و شکل های مختلفی داشته باشند که مطابق با مشخصات مختلف است، اما فرآیند تولید تقریباً یکسان است. ابتدا مفتول فولادی به شکل صحیح آهنگری سرد می شود، سپس برای افزایش استحکام و عملیات سطحی برای افزایش دوام، عملیات حرارتی می شود و سپس بسته بندی و ارسال می شود. با این حال، برای طراحی پیچ و مهره دقیق تر و پیچیده تر، مراحل فرآیند دیگری به فرآیند تولید اضافه می شود. بسته به جایی که بست مورد استفاده قرار می گیرد، فرآیندهای مختلفی وجود دارد که گزینه های منطبق برای تولید پیچ صحیح وجود دارد.
ساخت پیچ و مهره از آهنگری سرد شروع می شود. ابتدا سیم فولادی بزرگ باز شده و به طول مشخص بریده می شود که مطابق با الزامات ISO 898-1 بین المللی است. از ابزارهای ویژه ای استفاده می شود تا سیم میله سرد آهنگری به شکل صحیح در بیاید. در فرآیند اصلی، فولاد در دمای اتاق شکل می گیرد و از طریق فشار بالا به یک سری قالب تبدیل می شود. تلورانس مورد نیاز ممکن است فقط یک صدم میلی متر باشد. دقت الزامات آن را برآورده می کند. فرآیند آهنگری سرد تضمین می کند که پیچ ها می توانند به سرعت، در دسته های بزرگ و با یکنواختی بالا تولید شوند. برای طرحهای پیچیدهتر پیچ که نمیتوانند به تنهایی با آهنگری سرد شکل بگیرند، ممکن است به کمک فرآیند تراشکاری یا حفاری اضافی نیاز باشد. چرخش شامل چرخاندن پیچ و مهره ها با سرعت بالا در حین برش فولاد برای به دست آوردن شکل و طرح مورد نظر است. از سوراخکاری می توان برای سوراخ کردن پیچ ها استفاده کرد. در این مرحله از فرآیند، برخی از پیچها ممکن است واشرهایی را نیز متصل کنند.
عملیات حرارتی فرآیند استاندارد برای همه پیچها است، از جمله قرار دادن پیچ در دمای شدید برای سخت شدن فولاد. پردازش نخ معمولاً قبل از عملیات حرارتی انجام می شود و زمانی که فولاد نرم است با نورد یا برش انجام می شود. نورد کاری بسیار شبیه به آهنگری سرد است و شامل عبور پیچ و مهره ها از طریق قالب برای شکل دادن و قالب گیری فولاد به رزوه است. برش شامل برش و برداشتن فولاد برای تشکیل نخ است. از آنجایی که عملیات حرارتی ویژگی های فولاد را تغییر می دهد تا آن را سخت تر کند، پیش رزوه کاری آسان تر و مقرون به صرفه تر است. با این حال، نخ پس از عملیات حرارتی به معنای عملکرد خستگی بهتر خواهد بود. برای پیچهای بلندی که طول آنها بیش از ده برابر قطر پیچ است، عملیات حرارتی میتواند فولاد را به شکل گرد اصلی سیم فولادی بازگرداند. بنابراین، اغلب لازم است که فرآیند صاف کردن را اعمال کنید.
انتخاب درمان سطح به کاربرد پیچ و مهره و نیاز مشتری بستگی دارد. به طور کلی، نگرانی اصلی اتصال دهنده ها مقاومت در برابر خوردگی است، بنابراین پوشش های گالوانیزه اعمال شده توسط عملیات الکترولیتی یک راه حل رایج است. این فرآیند غوطه ور کردن پیچ در یک مایع حاوی روی و اعمال جریان الکتریکی برای ایجاد پوشش روی روی پیچ است. با این حال، درمان الکترولیتی خطر شکنندگی هیدروژن را افزایش می دهد. گزینه دیگر زینک فلیک است که مقاومت در برابر خوردگی بالاتری دارد.